Voir la conjugaison du verbe enrabiar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) enrabiaren
|
que (tú) enrabiaren
|
que (vos) enrabiaren
|
que (él/ella/usted) enrabiaren
|
que (nosotros-as) enrabiaren
|
que (vosotros-as) enrabiaren
|
que (os) enrabiaren
|
(ellos-as/ustedes) enrabiaren
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) enrabiaren
|
que (tú) enrabiaren
|
que (vos) enrabiaren
|
que (él/ella/usted) enrabiaren
|
que (nosotros-as) enrabiaren
|
que (vosotros-as) enrabiaren
|
que (os) enrabiaren
|
(ellos-as/ustedes) enrabiaren
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) enrabiaren
|
que (tú) enrabiaren
|
que (vos) enrabiaren
|
que (él/ella/usted) enrabiaren
|
que (nosotros-as) enrabiaren
|
que (vosotros-as) enrabiaren
|
que (os) enrabiaren
|
(ellos-as/ustedes) enrabiaren
|
Futur
|
que (yo) enrabiaren
|
que (tú) enrabiaren
|
que (vos) enrabiaren
|
que (él/ella/usted) enrabiaren
|
que (nosotros-as) enrabiaren
|
que (vosotros-as) enrabiaren
|
que (os) enrabiaren
|
(ellos-as/ustedes) enrabiaren
|
enrabiaren \en.raˈβja.ɾen\
- Troisième personne du pluriel du futur du subjonctif de enrabiar.