Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe enriar
Indicatif Présent (yo) enriabais
(tú) enriabais
(vos) enriabais
(él/ella/usted) enriabais
(nosotros-as) enriabais
(vosotros-as) enriabais
(os) enriabais
(ellos-as/ustedes) enriabais
Imparfait (yo) enriabais
(tú) enriabais
(vos) enriabais
(él/ella/usted) enriabais
(nosotros-as) enriabais
(vosotros-as) enriabais
(os) enriabais
(ellos-as/ustedes) enriabais
Passé simple (yo) enriabais
(tú) enriabais
(vos) enriabais
(él/ella/usted) enriabais
(nosotros-as) enriabais
(vosotros-as) enriabais
(os) enriabais
(ellos-as/ustedes) enriabais
Futur simple (yo) enriabais
(tú) enriabais
(vos) enriabais
(él/ella/usted) enriabais
(nosotros-as) enriabais
(vosotros-as) enriabais
(os) enriabais
(ellos-as/ustedes) enriabais

enriabais \enˈrja.βais\

  1. Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de enriar.

Prononciation

modifier