excomulgareis

Voir aussi : excomulgaréis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe excomulgar
Subjonctif	Présent	que (yo) excomulgareis
		que (tú) excomulgareis
		que (vos) excomulgareis
		que (él/ella/usted) excomulgareis
		que (nosotros-as) excomulgareis
		que (vosotros-as) excomulgareis
		que (os) excomulgareis
		(ellos-as/ustedes) excomulgareis
	Imparfait (en -ra)	que (yo) excomulgareis
		que (tú) excomulgareis
		que (vos) excomulgareis
		que (él/ella/usted) excomulgareis
		que (nosotros-as) excomulgareis
		que (vosotros-as) excomulgareis
		que (os) excomulgareis
		(ellos-as/ustedes) excomulgareis
	Imparfait (en -se)	que (yo) excomulgareis
		que (tú) excomulgareis
		que (vos) excomulgareis
		que (él/ella/usted) excomulgareis
		que (nosotros-as) excomulgareis
		que (vosotros-as) excomulgareis
		que (os) excomulgareis
		(ellos-as/ustedes) excomulgareis
	Futur	que (yo) excomulgareis
		que (tú) excomulgareis
		que (vos) excomulgareis
		que (él/ella/usted) excomulgareis
		que (nosotros-as) excomulgareis
		que (vosotros-as) excomulgareis
		que (os) excomulgareis
		(ellos-as/ustedes) excomulgareis

excomulgareis \eks.ko.mulˈɣa.ɾeis\

1. Deuxième personne du pluriel du futur du subjonctif de excomulgar.

Prononciation

• Madrid : \eks.ko.mulˈɣa.ɾeis\
• Séville : \eh.ko.mulˈɣa.ɾeih\
• Mexico, Bogota : \eks.ko.mulˈɣa.(ɾei)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \ekh.ko.mulˈɣa.ɾeih\
• Montevideo, Buenos Aires : \ekh.ko.mulˈɣa.ɾeis\