exiguus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de exigo (« mettre dehors »), avec le suffixe -uus. [1], de même que contiguus (« contigu ») est de contingo (« toucher »).
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | exiguus | exiguă | exiguum | exiguī | exiguae | exiguă |
Vocatif | exigue | exiguă | exiguum | exiguī | exiguae | exiguă |
Accusatif | exiguum | exiguăm | exiguum | exiguōs | exiguās | exiguă |
Génitif | exiguī | exiguae | exiguī | exiguōrŭm | exiguārŭm | exiguōrŭm |
Datif | exiguō | exiguae | exiguō | exiguīs | exiguīs | exiguīs |
Ablatif | exiguō | exiguā | exiguō | exiguīs | exiguīs | exiguīs |
exiguus \Prononciation ?\
- Exigu, petit, peu nombreux, étroit.
- exiguae copiae — (Cesar. B. C. 2, 39, 2)
- troupes peu nombreuses.
exigua vox.
- une voix faible.
- oratorem in exiguum gyrum compellere — (Cicéron. de Or. 3, 19, 70)
- enfermer l'orateur dans un cercle étroit.
- exiguae copiae — (Cesar. B. C. 2, 39, 2)
Références modifier
- « exiguus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- [1] « exiguus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage