Voir la conjugaison du verbe fanfarronear
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) fanfarronea
|
(tú) fanfarronea
|
(vos) fanfarronea
|
(él/ella/usted) fanfarronea
|
(nosotros-as) fanfarronea
|
(vosotros-as) fanfarronea
|
(os) fanfarronea
|
(ellos-as/ustedes) fanfarronea
|
Imparfait
|
(yo) fanfarronea
|
(tú) fanfarronea
|
(vos) fanfarronea
|
(él/ella/usted) fanfarronea
|
(nosotros-as) fanfarronea
|
(vosotros-as) fanfarronea
|
(os) fanfarronea
|
(ellos-as/ustedes) fanfarronea
|
Passé simple
|
(yo) fanfarronea
|
(tú) fanfarronea
|
(vos) fanfarronea
|
(él/ella/usted) fanfarronea
|
(nosotros-as) fanfarronea
|
(vosotros-as) fanfarronea
|
(os) fanfarronea
|
(ellos-as/ustedes) fanfarronea
|
Futur simple
|
(yo) fanfarronea
|
(tú) fanfarronea
|
(vos) fanfarronea
|
(él/ella/usted) fanfarronea
|
(nosotros-as) fanfarronea
|
(vosotros-as) fanfarronea
|
(os) fanfarronea
|
(ellos-as/ustedes) fanfarronea
|
Impératif
|
Présent
|
(tú) fanfarronea
|
(vos) fanfarronea
|
(usted) fanfarronea
|
(nosotros-as) fanfarronea
|
(vosotros-as) fanfarronea
|
(os) fanfarronea
|
(ustedes) fanfarronea
|
fanfarronea \faɱ.fa.roˈne.a\
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de fanfarronear.
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de fanfarronear.