gubia
Latin modifier
Étymologie modifier
- Mot absent du latin classique, d'origine obscure → voir gouge.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | gubiă | gubiae |
| Vocatif | gubiă | gubiae |
| Accusatif | gubiăm | gubiās |
| Génitif | gubiae | gubiārŭm |
| Datif | gubiae | gubiīs |
| Ablatif | gubiā | gubiīs |
gubia \Prononciation ?\ féminin
- Gouge, burin.
- Terebra vocata a verme ligni, qui nuncupatur terebra, quem Graeci TEREDONA vocant. Hinc dicta terebra quod ut vermis terendo forat, quasi terefora; vel quasi transforans. Taratrum, quasi teratrum. Scobina dicta quod haerendo scobem faciat. Cant[h]erium. Guvia. — (Isidore, Etymologiarum libri, XIX, 19)
- Terebra vocata a verme ligni, qui nuncupatur terebra, quem Graeci TEREDONA vocant. Hinc dicta terebra quod ut vermis terendo forat, quasi terefora; vel quasi transforans. Taratrum, quasi teratrum. Scobina dicta quod haerendo scobem faciat. Cant[h]erium. Guvia. — (Isidore, Etymologiarum libri, XIX, 19)
Variantes modifier
Références modifier
- « gubia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage