Voir la conjugaison du verbe hilvanar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) hilvanaréis
|
(tú) hilvanaréis
|
(vos) hilvanaréis
|
(él/ella/usted) hilvanaréis
|
(nosotros-as) hilvanaréis
|
(vosotros-as) hilvanaréis
|
(os) hilvanaréis
|
(ellos-as/ustedes) hilvanaréis
|
Imparfait
|
(yo) hilvanaréis
|
(tú) hilvanaréis
|
(vos) hilvanaréis
|
(él/ella/usted) hilvanaréis
|
(nosotros-as) hilvanaréis
|
(vosotros-as) hilvanaréis
|
(os) hilvanaréis
|
(ellos-as/ustedes) hilvanaréis
|
Passé simple
|
(yo) hilvanaréis
|
(tú) hilvanaréis
|
(vos) hilvanaréis
|
(él/ella/usted) hilvanaréis
|
(nosotros-as) hilvanaréis
|
(vosotros-as) hilvanaréis
|
(os) hilvanaréis
|
(ellos-as/ustedes) hilvanaréis
|
Futur simple
|
(yo) hilvanaréis
|
(tú) hilvanaréis
|
(vos) hilvanaréis
|
(él/ella/usted) hilvanaréis
|
(nosotros-as) hilvanaréis
|
(vosotros-as) hilvanaréis
|
(os) hilvanaréis
|
(ellos-as/ustedes) hilvanaréis
|
hilvanaréis \il.βa.naˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de hilvanar.