Français modifier

Étymologie modifier

Du latin incontingentem, de in-, préfixe négatif, et contingens, « contingent ».

Adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin incontingent
\ɛ̃.kɔ̃.tɛ̃.ʒɑ̃\

incontingents
\ɛ̃.kɔ̃.tɛ̃.ʒɑ̃\
Féminin incontingente
\ɛ̃.kɔ̃.tɛ̃.ʒɑ̃t\
incontingentes
\ɛ̃.kɔ̃.tɛ̃.ʒɑ̃t\

incontingent \ɛ̃.kɔ̃.tɛ̃.ʒɑ̃\

  1. (Philosophie) Qui n’est pas contingent.

Traductions modifier

Références modifier