Voir aussi : indague

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe indaguer
Participe Présent
Passé (masculin singulier)
indagué

indagué \ɛ̃.da.ɡe\

  1. Participe passé masculin singulier du verbe indaguer.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe indagar
Indicatif Présent (yo) indagué
(tú) indagué
(vos) indagué
(él/ella/usted) indagué
(nosotros-as) indagué
(vosotros-as) indagué
(os) indagué
(ellos-as/ustedes) indagué
Imparfait (yo) indagué
(tú) indagué
(vos) indagué
(él/ella/usted) indagué
(nosotros-as) indagué
(vosotros-as) indagué
(os) indagué
(ellos-as/ustedes) indagué
Passé simple (yo) indagué
(tú) indagué
(vos) indagué
(él/ella/usted) indagué
(nosotros-as) indagué
(vosotros-as) indagué
(os) indagué
(ellos-as/ustedes) indagué
Futur simple (yo) indagué
(tú) indagué
(vos) indagué
(él/ella/usted) indagué
(nosotros-as) indagué
(vosotros-as) indagué
(os) indagué
(ellos-as/ustedes) indagué

indagué \in.daˈɣe\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de indagar.

Prononciation modifier