Voir la conjugaison du verbe indultar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) indultarán
|
(tú) indultarán
|
(vos) indultarán
|
(él/ella/usted) indultarán
|
(nosotros-as) indultarán
|
(vosotros-as) indultarán
|
(os) indultarán
|
(ellos-as/ustedes) indultarán
|
Imparfait
|
(yo) indultarán
|
(tú) indultarán
|
(vos) indultarán
|
(él/ella/usted) indultarán
|
(nosotros-as) indultarán
|
(vosotros-as) indultarán
|
(os) indultarán
|
(ellos-as/ustedes) indultarán
|
Passé simple
|
(yo) indultarán
|
(tú) indultarán
|
(vos) indultarán
|
(él/ella/usted) indultarán
|
(nosotros-as) indultarán
|
(vosotros-as) indultarán
|
(os) indultarán
|
(ellos-as/ustedes) indultarán
|
Futur simple
|
(yo) indultarán
|
(tú) indultarán
|
(vos) indultarán
|
(él/ella/usted) indultarán
|
(nosotros-as) indultarán
|
(vosotros-as) indultarán
|
(os) indultarán
|
(ellos-as/ustedes) indultarán
|
indultarán \in.dul.taˈɾan\
- Troisième personne du pluriel du futur de l’indicatif de indultar.