Voir la conjugaison du verbe indultar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) indultaremos
|
(tú) indultaremos
|
(vos) indultaremos
|
(él/ella/usted) indultaremos
|
(nosotros-as) indultaremos
|
(vosotros-as) indultaremos
|
(os) indultaremos
|
(ellos-as/ustedes) indultaremos
|
Imparfait
|
(yo) indultaremos
|
(tú) indultaremos
|
(vos) indultaremos
|
(él/ella/usted) indultaremos
|
(nosotros-as) indultaremos
|
(vosotros-as) indultaremos
|
(os) indultaremos
|
(ellos-as/ustedes) indultaremos
|
Passé simple
|
(yo) indultaremos
|
(tú) indultaremos
|
(vos) indultaremos
|
(él/ella/usted) indultaremos
|
(nosotros-as) indultaremos
|
(vosotros-as) indultaremos
|
(os) indultaremos
|
(ellos-as/ustedes) indultaremos
|
Futur simple
|
(yo) indultaremos
|
(tú) indultaremos
|
(vos) indultaremos
|
(él/ella/usted) indultaremos
|
(nosotros-as) indultaremos
|
(vosotros-as) indultaremos
|
(os) indultaremos
|
(ellos-as/ustedes) indultaremos
|
indultaremos \in.dul.taˈɾe.mos\
- Première personne du pluriel du futur de l’indicatif de indultar.