Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe inseminar
Indicatif Présent (yo) insemináis
(tú) insemináis
(vos) insemináis
(él/ella/usted) insemináis
(nosotros-as) insemináis
(vosotros-as) insemináis
(os) insemináis
(ellos-as/ustedes) insemináis
Imparfait (yo) insemináis
(tú) insemináis
(vos) insemináis
(él/ella/usted) insemináis
(nosotros-as) insemináis
(vosotros-as) insemináis
(os) insemináis
(ellos-as/ustedes) insemináis
Passé simple (yo) insemináis
(tú) insemináis
(vos) insemináis
(él/ella/usted) insemináis
(nosotros-as) insemináis
(vosotros-as) insemináis
(os) insemináis
(ellos-as/ustedes) insemináis
Futur simple (yo) insemináis
(tú) insemináis
(vos) insemináis
(él/ella/usted) insemináis
(nosotros-as) insemináis
(vosotros-as) insemináis
(os) insemináis
(ellos-as/ustedes) insemináis

insemináis \in.se.miˈnais\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de inseminar.

Prononciation

modifier