Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe inseminar
Indicatif Présent (yo) inseminás
(tú) inseminás
(vos) inseminás
(él/ella/usted) inseminás
(nosotros-as) inseminás
(vosotros-as) inseminás
(os) inseminás
(ellos-as/ustedes) inseminás
Imparfait (yo) inseminás
(tú) inseminás
(vos) inseminás
(él/ella/usted) inseminás
(nosotros-as) inseminás
(vosotros-as) inseminás
(os) inseminás
(ellos-as/ustedes) inseminás
Passé simple (yo) inseminás
(tú) inseminás
(vos) inseminás
(él/ella/usted) inseminás
(nosotros-as) inseminás
(vosotros-as) inseminás
(os) inseminás
(ellos-as/ustedes) inseminás
Futur simple (yo) inseminás
(tú) inseminás
(vos) inseminás
(él/ella/usted) inseminás
(nosotros-as) inseminás
(vosotros-as) inseminás
(os) inseminás
(ellos-as/ustedes) inseminás

inseminás \in.se.miˈnas\

  1. Deuxième personne du singulier (vos) du présent de l’indicatif de inseminar.

Prononciation

modifier