Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe inseminar
Indicatif Présent (yo) inseminé
(tú) inseminé
(vos) inseminé
(él/ella/usted) inseminé
(nosotros-as) inseminé
(vosotros-as) inseminé
(os) inseminé
(ellos-as/ustedes) inseminé
Imparfait (yo) inseminé
(tú) inseminé
(vos) inseminé
(él/ella/usted) inseminé
(nosotros-as) inseminé
(vosotros-as) inseminé
(os) inseminé
(ellos-as/ustedes) inseminé
Passé simple (yo) inseminé
(tú) inseminé
(vos) inseminé
(él/ella/usted) inseminé
(nosotros-as) inseminé
(vosotros-as) inseminé
(os) inseminé
(ellos-as/ustedes) inseminé
Futur simple (yo) inseminé
(tú) inseminé
(vos) inseminé
(él/ella/usted) inseminé
(nosotros-as) inseminé
(vosotros-as) inseminé
(os) inseminé
(ellos-as/ustedes) inseminé

inseminé \in.se.miˈne\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de inseminar.

Prononciation

modifier