Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe inseminar
Indicatif Présent (yo) inseminabais
(tú) inseminabais
(vos) inseminabais
(él/ella/usted) inseminabais
(nosotros-as) inseminabais
(vosotros-as) inseminabais
(os) inseminabais
(ellos-as/ustedes) inseminabais
Imparfait (yo) inseminabais
(tú) inseminabais
(vos) inseminabais
(él/ella/usted) inseminabais
(nosotros-as) inseminabais
(vosotros-as) inseminabais
(os) inseminabais
(ellos-as/ustedes) inseminabais
Passé simple (yo) inseminabais
(tú) inseminabais
(vos) inseminabais
(él/ella/usted) inseminabais
(nosotros-as) inseminabais
(vosotros-as) inseminabais
(os) inseminabais
(ellos-as/ustedes) inseminabais
Futur simple (yo) inseminabais
(tú) inseminabais
(vos) inseminabais
(él/ella/usted) inseminabais
(nosotros-as) inseminabais
(vosotros-as) inseminabais
(os) inseminabais
(ellos-as/ustedes) inseminabais

inseminabais \in.se.miˈna.βais\

  1. Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de inseminar.

Prononciation

modifier