insinúas

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe insinuar
Indicatif	Présent	(yo) insinúas
		(tú) insinúas
		(vos) insinúas
		(él/ella/usted) insinúas
		(nosotros-as) insinúas
		(vosotros-as) insinúas
		(os) insinúas
		(ellos-as/ustedes) insinúas
	Imparfait	(yo) insinúas
		(tú) insinúas
		(vos) insinúas
		(él/ella/usted) insinúas
		(nosotros-as) insinúas
		(vosotros-as) insinúas
		(os) insinúas
		(ellos-as/ustedes) insinúas
	Passé simple	(yo) insinúas
		(tú) insinúas
		(vos) insinúas
		(él/ella/usted) insinúas
		(nosotros-as) insinúas
		(vosotros-as) insinúas
		(os) insinúas
		(ellos-as/ustedes) insinúas
	Futur simple	(yo) insinúas
		(tú) insinúas
		(vos) insinúas
		(él/ella/usted) insinúas
		(nosotros-as) insinúas
		(vosotros-as) insinúas
		(os) insinúas
		(ellos-as/ustedes) insinúas

insinúas \in.siˈnu.as\

1. Deuxième personne du singulier (tú) du présent de l’indicatif de insinuar.

Prononciation

• Madrid : \in.siˈnu.as\
• Séville : \iŋ.siˈnu.ah\
• Mexico, Bogota : \in.siˈnu.(a)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \iŋ.siˈnu.ah\
• Montevideo, Buenos Aires : \in.siˈnu.as\