Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe insinuar
Indicatif Présent (yo) insinuasteis
(tú) insinuasteis
(vos) insinuasteis
(él/ella/usted) insinuasteis
(nosotros-as) insinuasteis
(vosotros-as) insinuasteis
(os) insinuasteis
(ellos-as/ustedes) insinuasteis
Imparfait (yo) insinuasteis
(tú) insinuasteis
(vos) insinuasteis
(él/ella/usted) insinuasteis
(nosotros-as) insinuasteis
(vosotros-as) insinuasteis
(os) insinuasteis
(ellos-as/ustedes) insinuasteis
Passé simple (yo) insinuasteis
(tú) insinuasteis
(vos) insinuasteis
(él/ella/usted) insinuasteis
(nosotros-as) insinuasteis
(vosotros-as) insinuasteis
(os) insinuasteis
(ellos-as/ustedes) insinuasteis
Futur simple (yo) insinuasteis
(tú) insinuasteis
(vos) insinuasteis
(él/ella/usted) insinuasteis
(nosotros-as) insinuasteis
(vosotros-as) insinuasteis
(os) insinuasteis
(ellos-as/ustedes) insinuasteis

insinuasteis \in.siˈnwas.teis\

  1. Deuxième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de insinuar.

Prononciation modifier