Voir la conjugaison du verbe insultar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) insultaran
|
que (tú) insultaran
|
que (vos) insultaran
|
que (él/ella/usted) insultaran
|
que (nosotros-as) insultaran
|
que (vosotros-as) insultaran
|
que (os) insultaran
|
(ellos-as/ustedes) insultaran
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) insultaran
|
que (tú) insultaran
|
que (vos) insultaran
|
que (él/ella/usted) insultaran
|
que (nosotros-as) insultaran
|
que (vosotros-as) insultaran
|
que (os) insultaran
|
(ellos-as/ustedes) insultaran
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) insultaran
|
que (tú) insultaran
|
que (vos) insultaran
|
que (él/ella/usted) insultaran
|
que (nosotros-as) insultaran
|
que (vosotros-as) insultaran
|
que (os) insultaran
|
(ellos-as/ustedes) insultaran
|
Futur
|
que (yo) insultaran
|
que (tú) insultaran
|
que (vos) insultaran
|
que (él/ella/usted) insultaran
|
que (nosotros-as) insultaran
|
que (vosotros-as) insultaran
|
que (os) insultaran
|
(ellos-as/ustedes) insultaran
|
insultaran \in.sulˈta.ɾan\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de insultar.