Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe intuir
Indicatif Présent (yo) intuían
(tú) intuían
(vos) intuían
(él/ella/usted) intuían
(nosotros-as) intuían
(vosotros-as) intuían
(os) intuían
(ellos-as/ustedes) intuían
Imparfait (yo) intuían
(tú) intuían
(vos) intuían
(él/ella/usted) intuían
(nosotros-as) intuían
(vosotros-as) intuían
(os) intuían
(ellos-as/ustedes) intuían
Passé simple (yo) intuían
(tú) intuían
(vos) intuían
(él/ella/usted) intuían
(nosotros-as) intuían
(vosotros-as) intuían
(os) intuían
(ellos-as/ustedes) intuían
Futur simple (yo) intuían
(tú) intuían
(vos) intuían
(él/ella/usted) intuían
(nosotros-as) intuían
(vosotros-as) intuían
(os) intuían
(ellos-as/ustedes) intuían

intuían \in.tuˈi.an\

  1. Troisième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de intuir.

Prononciation

modifier