kirren
Étymologie
modifier- De formation onomatopéique.
Verbe
modifierkirren \Prononciation ?\ intransitif
- (Ornithologie) Roucouler.
de duiven zaten de hele tijd te kirren
- les pigeons ne cessaient de roucouler
- Bêtifier.
kirren met een baby
- bêtifier avec un bébé
Synonymes
modifierTaux de reconnaissance
modifier- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 81,8 % des Flamands,
- 79,9 % des Néerlandais.
Prononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « kirren [Prononciation ?] »
Références
modifier- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]