Étymologie

modifier
De formation onomatopéique.

kirren \Prononciation ?\ intransitif

  1. (Ornithologie) Roucouler.
    • de duiven zaten de hele tijd te kirren
      les pigeons ne cessaient de roucouler
  2. Bêtifier.
    • kirren met een baby
      bêtifier avec un bébé

Synonymes

modifier

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 81,8 % des Flamands,
  • 79,9 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]