Voir la conjugaison du verbe mitificar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) mitificaréis
|
(tú) mitificaréis
|
(vos) mitificaréis
|
(él/ella/usted) mitificaréis
|
(nosotros-as) mitificaréis
|
(vosotros-as) mitificaréis
|
(os) mitificaréis
|
(ellos-as/ustedes) mitificaréis
|
Imparfait
|
(yo) mitificaréis
|
(tú) mitificaréis
|
(vos) mitificaréis
|
(él/ella/usted) mitificaréis
|
(nosotros-as) mitificaréis
|
(vosotros-as) mitificaréis
|
(os) mitificaréis
|
(ellos-as/ustedes) mitificaréis
|
Passé simple
|
(yo) mitificaréis
|
(tú) mitificaréis
|
(vos) mitificaréis
|
(él/ella/usted) mitificaréis
|
(nosotros-as) mitificaréis
|
(vosotros-as) mitificaréis
|
(os) mitificaréis
|
(ellos-as/ustedes) mitificaréis
|
Futur simple
|
(yo) mitificaréis
|
(tú) mitificaréis
|
(vos) mitificaréis
|
(él/ella/usted) mitificaréis
|
(nosotros-as) mitificaréis
|
(vosotros-as) mitificaréis
|
(os) mitificaréis
|
(ellos-as/ustedes) mitificaréis
|
mitificaréis \mi.ti.fi.kaˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de mitificar.