Voir la conjugaison du verbe obsesionar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) obsesionaré
|
(tú) obsesionaré
|
(vos) obsesionaré
|
(él/ella/usted) obsesionaré
|
(nosotros-as) obsesionaré
|
(vosotros-as) obsesionaré
|
(os) obsesionaré
|
(ellos-as/ustedes) obsesionaré
|
Imparfait
|
(yo) obsesionaré
|
(tú) obsesionaré
|
(vos) obsesionaré
|
(él/ella/usted) obsesionaré
|
(nosotros-as) obsesionaré
|
(vosotros-as) obsesionaré
|
(os) obsesionaré
|
(ellos-as/ustedes) obsesionaré
|
Passé simple
|
(yo) obsesionaré
|
(tú) obsesionaré
|
(vos) obsesionaré
|
(él/ella/usted) obsesionaré
|
(nosotros-as) obsesionaré
|
(vosotros-as) obsesionaré
|
(os) obsesionaré
|
(ellos-as/ustedes) obsesionaré
|
Futur simple
|
(yo) obsesionaré
|
(tú) obsesionaré
|
(vos) obsesionaré
|
(él/ella/usted) obsesionaré
|
(nosotros-as) obsesionaré
|
(vosotros-as) obsesionaré
|
(os) obsesionaré
|
(ellos-as/ustedes) obsesionaré
|
obsesionaré \oβ.se.sjo.naˈɾe\
- Première personne du singulier du futur de l’indicatif de obsesionar.