ontinearú
Étymologie
modifierVerbe
modifierPersonne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | ontinearú | ontinearuyú | ontinearutú |
2e du sing. | ontinearul | ontinearuyul | ontinearutul |
3e du sing. | ontinearur | ontinearuyur | ontinearutur |
1re du plur. | ontinearut | ontinearuyut | ontinearutut |
2e du plur. | ontinearuc | ontinearuyuc | ontinearutuc |
3e du plur. | ontinearud | ontinearuyud | ontinearutud |
4e du plur. | ontinearuv | ontinearuyuv | ontinearutuv |
voir Conjugaison en kotava |
ontinearú \ɔntiɛaˈru\ ou \ontineaˈru\ ou \ontinɛaˈru\ ou \ɔntineaˈru\ intransitif
Prononciation
modifier- France : écouter « ontinearú [ontinɛa'ru] »
Références
modifier- Staren Fetcey, Verbe -arú et verbes composés, novembre 2017, 8 pages