ordeñáis

Voir aussi : ordenáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe ordeñar
Indicatif	Présent	(yo) ordeñáis
		(tú) ordeñáis
		(vos) ordeñáis
		(él/ella/usted) ordeñáis
		(nosotros-as) ordeñáis
		(vosotros-as) ordeñáis
		(os) ordeñáis
		(ellos-as/ustedes) ordeñáis
	Imparfait	(yo) ordeñáis
		(tú) ordeñáis
		(vos) ordeñáis
		(él/ella/usted) ordeñáis
		(nosotros-as) ordeñáis
		(vosotros-as) ordeñáis
		(os) ordeñáis
		(ellos-as/ustedes) ordeñáis
	Passé simple	(yo) ordeñáis
		(tú) ordeñáis
		(vos) ordeñáis
		(él/ella/usted) ordeñáis
		(nosotros-as) ordeñáis
		(vosotros-as) ordeñáis
		(os) ordeñáis
		(ellos-as/ustedes) ordeñáis
	Futur simple	(yo) ordeñáis
		(tú) ordeñáis
		(vos) ordeñáis
		(él/ella/usted) ordeñáis
		(nosotros-as) ordeñáis
		(vosotros-as) ordeñáis
		(os) ordeñáis
		(ellos-as/ustedes) ordeñáis

ordeñáis \oɾ.ðeˈɲais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de ordeñar.

Prononciation

• Madrid : \oɾ.ðeˈɲais\
• Séville : \oɾ.ðeˈɲaih\
• Mexico, Bogota : \oɾ.ðeˈɲa(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \oɾ.ðeˈɲaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \oɾ.ðeˈɲais\