ordeñes

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe ordeñar
Subjonctif	Présent	que (yo) ordeñes
		que (tú) ordeñes
		que (vos) ordeñes
		que (él/ella/usted) ordeñes
		que (nosotros-as) ordeñes
		que (vosotros-as) ordeñes
		que (os) ordeñes
		(ellos-as/ustedes) ordeñes
	Imparfait (en -ra)	que (yo) ordeñes
		que (tú) ordeñes
		que (vos) ordeñes
		que (él/ella/usted) ordeñes
		que (nosotros-as) ordeñes
		que (vosotros-as) ordeñes
		que (os) ordeñes
		(ellos-as/ustedes) ordeñes
	Imparfait (en -se)	que (yo) ordeñes
		que (tú) ordeñes
		que (vos) ordeñes
		que (él/ella/usted) ordeñes
		que (nosotros-as) ordeñes
		que (vosotros-as) ordeñes
		que (os) ordeñes
		(ellos-as/ustedes) ordeñes
	Futur	que (yo) ordeñes
		que (tú) ordeñes
		que (vos) ordeñes
		que (él/ella/usted) ordeñes
		que (nosotros-as) ordeñes
		que (vosotros-as) ordeñes
		que (os) ordeñes
		(ellos-as/ustedes) ordeñes

ordeñes \oɾˈðe.ɲes\

1. Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de ordeñar.

Prononciation

• Madrid : \oɾˈðe.ɲes\
• Séville : \oɾˈðe.ɲeh\
• Mexico, Bogota : \oɾˈðe.ɲ(e)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \oɾˈðe.ɲeh\
• Montevideo, Buenos Aires : \oɾˈðe.ɲes\