Voir aussi : principie

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe principier
Participe Présent
Passé (masculin singulier)
principié

principié \pʁɛ̃.si.pje\

  1. Participe passé masculin singulier de principier.

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe principiar
Indicatif Présent (yo) principié
(tú) principié
(vos) principié
(él/ella/usted) principié
(nosotros-as) principié
(vosotros-as) principié
(os) principié
(ellos-as/ustedes) principié
Imparfait (yo) principié
(tú) principié
(vos) principié
(él/ella/usted) principié
(nosotros-as) principié
(vosotros-as) principié
(os) principié
(ellos-as/ustedes) principié
Passé simple (yo) principié
(tú) principié
(vos) principié
(él/ella/usted) principié
(nosotros-as) principié
(vosotros-as) principié
(os) principié
(ellos-as/ustedes) principié
Futur simple (yo) principié
(tú) principié
(vos) principié
(él/ella/usted) principié
(nosotros-as) principié
(vosotros-as) principié
(os) principié
(ellos-as/ustedes) principié

principié \pɾin.θiˈpje\

  1. Première personne du singulier du prétérit de l’indicatif du verbe principiar
  2. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de principiar.

Prononciation modifier