| Voir la conjugaison du verbe rehusar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) rehusasteis
|
| (tú) rehusasteis
|
| (vos) rehusasteis
|
| (él/ella/usted) rehusasteis
|
| (nosotros-as) rehusasteis
|
| (vosotros-as) rehusasteis
|
| (os) rehusasteis
|
| (ellos-as/ustedes) rehusasteis
|
| Imparfait
|
(yo) rehusasteis
|
| (tú) rehusasteis
|
| (vos) rehusasteis
|
| (él/ella/usted) rehusasteis
|
| (nosotros-as) rehusasteis
|
| (vosotros-as) rehusasteis
|
| (os) rehusasteis
|
| (ellos-as/ustedes) rehusasteis
|
| Passé simple
|
(yo) rehusasteis
|
| (tú) rehusasteis
|
| (vos) rehusasteis
|
| (él/ella/usted) rehusasteis
|
| (nosotros-as) rehusasteis
|
| (vosotros-as) rehusasteis
|
| (os) rehusasteis
|
| (ellos-as/ustedes) rehusasteis
|
| Futur simple
|
(yo) rehusasteis
|
| (tú) rehusasteis
|
| (vos) rehusasteis
|
| (él/ella/usted) rehusasteis
|
| (nosotros-as) rehusasteis
|
| (vosotros-as) rehusasteis
|
| (os) rehusasteis
|
| (ellos-as/ustedes) rehusasteis
|
rehusasteis \re.uˈsas.teis\
- Deuxième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de rehusar.
