stapelmesjogge

Néerlandais

Étymologie

De stapel (= empilement) et mesjogge (= cinglé).

Adjectif

stapelmesjogge \Prononciation ?\

1. (Familier) Complètement cinglé.
   • De man Alfred mocht normaal zijn of stapelmesjogge, in beide gevallen leek hij mij even gevaarlijk. (Hubert Lampo, De eerste sneeuw van het jaar)

Synonymes

• knettergek
• stapelzot
• stapelgek
• stapel