Voir aussi : triangules

Français modifier

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin triangulé
\tʁi.jɑ̃.ɡy.le\

triangulés
\tʁi.jɑ̃.ɡy.le\
Féminin triangulée
\tʁi.jɑ̃.ɡy.le\
triangulées
\tʁi.jɑ̃.ɡy.le\

triangulés \tʁi.jɑ̃.ɡy.le\

  1. Masculin pluriel de triangulé.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe triangular
Subjonctif Présent que (yo) triangulés
que (tú) triangulés
que (vos) triangulés
que (él/ella/usted) triangulés
que (nosotros-as) triangulés
que (vosotros-as) triangulés
que (os) triangulés
(ellos-as/ustedes) triangulés
Imparfait (en -ra) que (yo) triangulés
que (tú) triangulés
que (vos) triangulés
que (él/ella/usted) triangulés
que (nosotros-as) triangulés
que (vosotros-as) triangulés
que (os) triangulés
(ellos-as/ustedes) triangulés
Imparfait (en -se) que (yo) triangulés
que (tú) triangulés
que (vos) triangulés
que (él/ella/usted) triangulés
que (nosotros-as) triangulés
que (vosotros-as) triangulés
que (os) triangulés
(ellos-as/ustedes) triangulés
Futur que (yo) triangulés
que (tú) triangulés
que (vos) triangulés
que (él/ella/usted) triangulés
que (nosotros-as) triangulés
que (vosotros-as) triangulés
que (os) triangulés
(ellos-as/ustedes) triangulés

triangulés \tɾjaŋ.ɡuˈles\

  1. Deuxième personne du singulier (vos) du présent du subjonctif de triangular.

Prononciation modifier