Kotava modifier

Étymologie modifier

Dérivé de kolukaf, avec le préfixe tu-.

Verbe modifier

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. tukoluká tukolukayá tukolukatá
2e du sing. tukolukal tukolukayal tukolukatal
3e du sing. tukolukar tukolukayar tukolukatar
1re du plur. tukolukat tukolukayat tukolukatat
2e du plur. tukolukac tukolukayac tukolukatac
3e du plur. tukolukad tukolukayad tukolukatad
4e du plur. tukolukav tukolukayav tukolukatav
voir Conjugaison en kotava

tukoluká \tukɔluˈka\ ou \tukoluˈka\ transitif

  1. Égayer, enjouer.

Prononciation modifier

Références modifier