Voir aussi : vinculás

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe vinculer
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu vinculas
Futur simple

vinculas \vɛ̃.ky.la\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe vinculer.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe vincular
Indicatif Présent (yo) vinculas
(tú) vinculas
(vos) vinculas
(él/ella/usted) vinculas
(nosotros-as) vinculas
(vosotros-as) vinculas
(os) vinculas
(ellos-as/ustedes) vinculas
Imparfait (yo) vinculas
(tú) vinculas
(vos) vinculas
(él/ella/usted) vinculas
(nosotros-as) vinculas
(vosotros-as) vinculas
(os) vinculas
(ellos-as/ustedes) vinculas
Passé simple (yo) vinculas
(tú) vinculas
(vos) vinculas
(él/ella/usted) vinculas
(nosotros-as) vinculas
(vosotros-as) vinculas
(os) vinculas
(ellos-as/ustedes) vinculas
Futur simple (yo) vinculas
(tú) vinculas
(vos) vinculas
(él/ella/usted) vinculas
(nosotros-as) vinculas
(vosotros-as) vinculas
(os) vinculas
(ellos-as/ustedes) vinculas

vinculas \biŋˈku.las\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de vincular.

Prononciation modifier