wimá
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de wima (« litige »).
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | wimá | wimayá | wimatá |
2e du sing. | wimal | wimayal | wimatal |
3e du sing. | wimar | wimayar | wimatar |
1re du plur. | wimat | wimayat | wimatat |
2e du plur. | wimac | wimayac | wimatac |
3e du plur. | wimad | wimayad | wimatad |
4e du plur. | wimav | wimayav | wimatav |
voir Conjugaison en kotava |
wimá \wiˈma\ bitransitif
Prononciation modifier
- France : écouter « wimá [wiˈma] »
Anagrammes modifier
Références modifier
- « wimá », dans Kotapedia