Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Du proto-grec *klṓps lui-même issu de l’indo-européen commun *klṓps. Déverbal de κλέπτω, kléptô (« voler »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif κλώψ οἱ κλῶπες τὼ κλῶπε
Vocatif κλώψ κλῶπες κλῶπε
Accusatif τὸν κλῶπα τοὺς κλῶπας τὼ κλῶπε
Génitif τοῦ κλωπός τῶν κλωπῶν τοῖν κλωποῖν
Datif τῷ κλῶπι τοῖς κλῶψι(ν) τοῖν κλωποῖν

κλώψ, klốps *\ˈklɔːpʰs\ masculin

  1. Voleur.
    • κατ᾽ ὁδὸν κλῶπες κακοῦργοι
      .

Dérivés modifier

Synonymes modifier

Références modifier