πρωκτοπεντετηρίς

Grec ancien

Étymologie

De πρωκτός (« anus ») et πεντήρης (« quinquérème »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	πρωκτοπεντετηρίς	αἱ	πρωκτοπεντετηρίδες	τὼ	πρωκτοπεντετηρίδε
Vocatif		πρωκτοπεντετηρί		πρωκτοπεντετηρίδες		πρωκτοπεντετηρίδε
Accusatif	τὴν	πρωκτοπεντετηρίδα	τὰς	πρωκτοπεντετηρίδας	τὼ	πρωκτοπεντετηρίδε
Génitif	τῆς	πρωκτοπεντετηρίδος	τῶν	πρωκτοπεντετηρίδων	τοῖν	πρωκτοπεντετηρίδοιν
Datif	τῇ	πρωκτοπεντετηρίδι	ταῖς	πρωκτοπεντετηρίσι(ν)	τοῖν	πρωκτοπεντετηρίδοιν

πρωκτοπεντετηρίς, prôktopentetêrís *\prɔːk.to.pen.te.tɛː.ˈris\ féminin

1. Fête extraordinaire, d’où quinquennale, d’un débauché contre nature.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
• Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952