Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Dérivé de ἐτεός, eteós.

Adjectif modifier

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ἔτυμος ἔτυμη ἔτυμον
vocatif ἔτυμε ἔτυμη ἔτυμον
accusatif ἔτυμον ἔτυμην ἔτυμον
génitif ἔτυμου ἔτυμης ἔτυμου
datif ἔτυμ ἔτυμ ἔτυμ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ἔτυμω ἔτυμα ἔτυμω
vocatif ἔτυμω ἔτυμα ἔτυμω
accusatif ἔτυμω ἔτυμα ἔτυμω
génitif ἔτυμοιν ἔτυμαιν ἔτυμοιν
datif ἔτυμοιν ἔτυμαιν ἔτυμοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ἔτυμοι ἔτυμαι ἔτυμα
vocatif ἔτυμοι ἔτυμαι ἔτυμα
accusatif ἔτυμους ἔτυμας ἔτυμα
génitif ἔτυμων ἔτυμων ἔτυμων
datif ἔτυμοις ἔτυμαις ἔτυμοις

ἔτυμος, étymos

  1. Vrai, réel, véritable

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Prononciation modifier

Références modifier