外國
Chinois modifier
Étymologie modifier
Sinogrammes | |
---|---|
外 | 國 |
Nom commun modifier
Simplifié | 外国 |
---|---|
Traditionnel | 外國 |
外國 \u̯aɪ̯˥˩ ku̯ɔ˧˥\ (traditionnel)
- Étranger (pays).
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
- 老外 (lǎowài) - personne étrangère
- 外國人 (外国人, wàiguórén) — étranger
- 外面 (wàimiàn) — extérieur
- 國外 (国外, guówài) — (à l')étranger
Prononciation modifier
- mandarin \u̯aɪ̯˥˩ ku̯ɔ˧˥\
- Pinyin :
- EFEO : wai-kouo
- Wade-Giles : wai4 kuo2
- Yale : wàigwó
- Zhuyin : ㄨㄞˋ ㄍㄨㄛˊ
Coréen modifier
Étymologie modifier
Sinogrammes | |
---|---|
外 | 國 |
- Du chinois classique.
Nom commun modifier
Hangeul | 외국 | |
---|---|---|
Hanja | 外國 | |
Prononciation | 웨국 /we.kuk/ [we̞.ɡuk̚] | |
Transcription | oeguk | |
Avec clitique |
Thème | 外國은 [we̞.ɡu.ɡɯn] |
Nominatif / Attributif |
外國이 [we̞.ɡu.ɡi] | |
Accusatif | 外國을 [we̞.ɡu.ɡɯɭ] | |
Datif | 外國에 [we̞.ɡu.ɡe̞] | |
Instrumental | 外國으로 [we̞.ɡu.ɡɯ.ɾo] | |
Comitatif | 外國과 [we̞.ɡu.ˀkʷa] | |
Seulement | 外國만 [we̞.ɡuŋ.man] |
外國
Vietnamien modifier
Étymologie modifier
Sinogrammes | |
---|---|
外 | 國 |
Nom commun modifier
外國 (ngoại quốc)
- Pays étranger.