Conjugaison:espagnol/frustrar

Conjugaison en espagnol
frustrar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

frustrar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   frustro [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 frustras
 frustrás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  frustra [Prononciation ?]
(nosostros-as)   frustramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  frustráis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  frustran [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he frustrado [e]
(tú/vos  has frustrado [as]
(él/ella/Ud.  ha frustrado [a]
(nosotros-as)   hemos frustrado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis frustrado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han frustrado [an]
Imparfait
(yo)   frustraba [Prononciation ?]
(tú/vos  frustrabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  frustraba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   frustrábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  frustrabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  frustraban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había frustrado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías frustrado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había frustrado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos frustrado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais frustrado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían frustrado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   frustré [Prononciation ?]
(tú/vos  frustraste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  frustró [Prononciation ?]
(nosostros-as)   frustramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  frustrasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  frustraron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube frustrado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste frustrado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo frustrado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos frustrado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis frustrado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron frustrado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   frustraré [Prononciation ?]
(tú/vos  frustrarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  frustrará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   frustraremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  frustraréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  frustrarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré frustrado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás frustrado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá frustrado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos frustrado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis frustrado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán frustrado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   frustraría [Prononciation ?]
(tú/vos  frustrarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  frustraría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   frustraríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  frustraríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  frustrarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría frustrado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías frustrado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría frustrado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos frustrado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais frustrado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían frustrado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   frustre [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 frustres
 frustrés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  frustre [Prononciation ?]
(nosostros-as)   frustremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  frustréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  frustren [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya frustrado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas frustrado
 hayás frustrado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya frustrado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos frustrado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis frustrado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan frustrado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   frustrara [Prononciation ?]
(tú/vos  frustraras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  frustrara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   frustráramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  frustrarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  frustraran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera frustrado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras frustrado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera frustrado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos frustrado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais frustrado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran frustrado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   frustrase [Prononciation ?]
(tú/vos  frustrases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  frustrase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   frustrásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  frustraseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  frustrasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese frustrado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses frustrado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese frustrado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos frustrado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis frustrado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen frustrado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   frustrare [Prononciation ?]
(tú/vos  frustrares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  frustrare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   frustráremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  frustrareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  frustraren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere frustrado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres frustrado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere frustrado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos frustrado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis frustrado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren frustrado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 frustra
 frustrá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   frustre [Prononciation ?]
(nosostros-as)   frustremos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   frustrad [Prononciation ?]
(ustedes)   frustren [Prononciation ?]