Conjugaison:latin/soleo


Conjugaison de soleō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
solēre solitus, -a, -um esse solitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
solitum, solitū

Participe présent actif
solens, -entis
Participe futur actif
solitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
-
Adjectif verbal
solendus, -a, -um

  Nominatif : solēre
Accusatif : solēre
Accusatif avec prép. : solendum
Génitif : solendī
Datif : solendō
Ablatif : solendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
-
solēte

Futur
2PS : solētō
3PS : solētō
2PP : solētōte
3PP : solentō

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
soleō solēbam solēbō
solēs solēbās solēbis
solēt solēbat solēbit
solēmus solēbāmus solēbimus
solētis solēbātis solēbitis
solent solēbant solēbunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
solitus, -a sum solitus, -a eram solitus, -a erō
solitus, -a es solitus, -a erās solitus, -a eris
solitus, -a, -um est solitus, -a, -um erat solitus, -a, -um erit
solitī, -ae, -a sumus solitī, -ae, -a erāmus solitī, -ae, -a erimus
solitī, -ae, -a estis solitī, -ae, -a erātis solitī, -ae, -a eritis
solitī, -ae, -a sunt solitī, -ae, -a erant solitī, -ae, -a erint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
soleam solērem
soleās solērēs
soleat solēret
soleāmus solērēmus
soleātis solērētis
soleant solērent
 
Parfait   Plus-que-parfait
solitus, -a sim solitus, -a essem
solitus, -a sīs solitus, -a essēs
solitus, -a, -um sit solitus, -a, -um esset
solitī, -ae, -a sīmus solitī, -ae, -a essēmus
solitī, -ae, -a sitis solitī, -ae, -a essētis
solitī, -ae, -a sint solitī, -ae, -a essent


Conjugaison de soleō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
solēre soluisse solitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
solērī solitus, -a, -um esse solitum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
solitum, solitū

Participe présent actif
solens, -entis
Participe futur actif
solitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
solitus, -a, -um
Adjectif verbal
solendus, -a, -um

  Nominatif : solēre
Accusatif : solēre
Accusatif avec prép. : solendum
Génitif : solendī
Datif : solendō
Ablatif : solendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
-
solēte

Futur
2PS : solētō
3PS : solētō
2PP : solētōte
3PP : solentō

  Présent
solēre
solēminī

Futur
2PS : solētor
3PS : solētor
2PP : -
3PP : solentor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
soleō solēbam solēbō
solēs solēbās solēbis
solēt solēbat solēbit
solēmus solēbāmus solēbimus
solētis solēbātis solēbitis
solent solēbant solēbunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
soluī solueram soluerō
soluistī soluerās solueris
soluit soluerat soluerit
soluimus soluerāmus soluerimus
soluistis solueratis solueritis
soluērunt (soluēre) soluerant soluerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
soleam solērem
soleās solērēs
soleat solēret
soleāmus solērēmus
soleātis solērētis
soleant solērent
 
Parfait   Plus-que-parfait
soluerim soluissem
soluerīs soluissēs
soluerit soluisset
soluerīmus soluissēmus
soluerītis soluissētis
soluerint soluissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
soleor solēbar solēbor
solēris (solēre) solēbāris (solēbāre) solēberis (solēbere)
solētur solēbātur solēbitur
solēmur solēbāmur solēbimur
solēminī solēbāminī solēbiminī
solentur solēbantur solēbuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
solitus sum solitus eram solitus erō
solitus es solitus erās solitus eris
solitus est solitus erat solitus erit
soliti sumus soliti erāmus soliti erimus
soliti estis soliti erātis soliti eritis
soliti sunt soliti erant soliti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
solear solērer
soleāris (soleāre) solērēris (solērēre)
soleātur solērētur
soleāmur solērēmur
soleāminī solērēminī
soleantur solērentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
solitus sim solitus essem
solitus sīs solitus essēs
solitus sit solitus esset
soliti sīmus soliti essēmus
soliti sītis soliti essētis
soliti sint soliti essent