antistes
Latin modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | antistes | antistitēs |
Vocatif | antistes | antistitēs |
Accusatif | antistitem | antistitēs |
Génitif | antistitis | antistitum |
Datif | antistitī | antistitibus |
Ablatif | antistitĕ | antistitibus |
antistes \Prononciation ?\ masculin et féminin identiques (au féminin également antistita)
- Chef, préposé, superintendant, maitre.
- antistes vindemiatorum — (Col. 3, 21)
- chef des vendangeurs.
- antistes imperii Romani — (Tert. Apol. 1)
- empereur.
- (Employé au féminin) antistes latrinarum — (Tert. Pall. 4)
- préposée aux latrines.
- antistes vindemiatorum — (Col. 3, 21)
- (Religion) Prêtre, prêtresse, préposé(e) ou gardien(ne) d’un temple ; puis grand-prêtre, évêque (chez les chrétiens).
- antistes caerimoniarum et sacrorum — (Cicéron, Dom. 39, 104)
- préposé aux cérémonies et aux sacres.
antistes Jovis.
- prêtre de Jupiter
- et sanctificarentur antistites — (Vulgate. 2 Par. 29, 34.)
- Au féminin :
- adsiduae templi antistites — (Live. 1, 20)
- perita antistes — (Val. Max. 1, 1, n. 1)
- templi aeditua et antistes pudicitia — (Tert. Cult. Fem. 1.)
- antistes caerimoniarum et sacrorum — (Cicéron, Dom. 39, 104)
- (Sens figuré) Maitre, guide, patron.
- artis dicendi antistes — (Cicéron. de Or. 2, 46, 202)
- cultor et antistes doctorum virorum — (Ovide. Tr. 3, 14, 1)
- antistes artium — (Col. 11, 1, 10)
- antistes sapientiae — (Pline. 7, 30, 31, § 110)
- antistes philosophiae — (Lact. 5, 2)
Synonymes modifier
Références modifier
- « antistes », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 137)
- « antistes », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage