Voir aussi : aparentás

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe aparentar
Indicatif Présent (yo) aparentas
(tú) aparentas
(vos) aparentas
(él/ella/usted) aparentas
(nosotros-as) aparentas
(vosotros-as) aparentas
(os) aparentas
(ellos-as/ustedes) aparentas
Imparfait (yo) aparentas
(tú) aparentas
(vos) aparentas
(él/ella/usted) aparentas
(nosotros-as) aparentas
(vosotros-as) aparentas
(os) aparentas
(ellos-as/ustedes) aparentas
Passé simple (yo) aparentas
(tú) aparentas
(vos) aparentas
(él/ella/usted) aparentas
(nosotros-as) aparentas
(vosotros-as) aparentas
(os) aparentas
(ellos-as/ustedes) aparentas
Futur simple (yo) aparentas
(tú) aparentas
(vos) aparentas
(él/ella/usted) aparentas
(nosotros-as) aparentas
(vosotros-as) aparentas
(os) aparentas
(ellos-as/ustedes) aparentas

aparentas \a.paˈɾen.tas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de aparentar.

Prononciation

modifier

Adjectif

modifier
Nombre Singulier Pluriel
Masculin aparent
\apaˈɾen\
aparents
\apaˈɾens\
Féminin aparenta
\apaˈɾen.to̞\
aparentas
\apaˈɾen.to̞s\

aparentas \apaˈɾento̯s\ (graphie normalisée)

  1. Féminin pluriel d’aparent.

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe aparentar
Indicatif Présent
tu aparentas
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

aparentas \ɐ.pɐ.ˈɾẽ.tɐʃ\ (Lisbonne) \a.pa.ˈɾẽ.təs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de aparentar.