Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe atrasar
Indicatif Présent (yo) atrasaste
(tú) atrasaste
(vos) atrasaste
(él/ella/usted) atrasaste
(nosotros-as) atrasaste
(vosotros-as) atrasaste
(os) atrasaste
(ellos-as/ustedes) atrasaste
Imparfait (yo) atrasaste
(tú) atrasaste
(vos) atrasaste
(él/ella/usted) atrasaste
(nosotros-as) atrasaste
(vosotros-as) atrasaste
(os) atrasaste
(ellos-as/ustedes) atrasaste
Passé simple (yo) atrasaste
(tú) atrasaste
(vos) atrasaste
(él/ella/usted) atrasaste
(nosotros-as) atrasaste
(vosotros-as) atrasaste
(os) atrasaste
(ellos-as/ustedes) atrasaste
Futur simple (yo) atrasaste
(tú) atrasaste
(vos) atrasaste
(él/ella/usted) atrasaste
(nosotros-as) atrasaste
(vosotros-as) atrasaste
(os) atrasaste
(ellos-as/ustedes) atrasaste

atrasaste \a.tɾaˈsas.te\

  1. Deuxième personne du singulier () du passé simple de l’indicatif de atrasar.

Prononciation

modifier

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe atrasar
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu atrasaste
Plus que parfait
Futur simple

atrasaste \ɐ.tɾɐ.zˈaʃ.tɨ\ (Lisbonne) \a.tɾa.zˈaʃ.tʃɪ\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du prétérit de atrasar.