Asturien modifier

Étymologie modifier

Dérivé de autor, avec le suffixe -a.

Nom commun modifier

autora \Prononciation ?\ féminin (pour un homme, on dit : autor)

  1. (Littérature) Autrice, actrice.

Catalan modifier

Étymologie modifier

Dérivé de autor, avec le suffixe -a.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
autora
\əwˈto.rə\
autores
\əwˈto.rəs\

autora \əwˈto.rə\ féminin (pour un homme, on dit : autor)

  1. Autrice, celle qui est à l’origine.
    • Déu vos salve, Maria, que vau ser autora de la vida
      reedificant la salvació,
      que vau torbar la mort
      i vau esclafar la serp
      vers la qual Eva es va alçar,
      amb el cap altiu, inflada de supèrbia.
      — (Hildegarde de Bingen, Concert de l’harmonia de les revelacions celestes, Publicacions de l’Abadia de Montserrat, 1997, page 27)
      Dieu te garde, Marie autrice de la vie,
      en refaçonnant le salut,
      qui a frappé la mort
      et écrasé le serpent,
      qui a trompé Ève
      le cou raide gonflé de superbe.
  2. (Littérature) Autrice.

Prononciation modifier

Références modifier

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Dérivé de autor, avec le suffixe -a.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
autora
\awˈto.ɾa\
autoras
\awˈto.ɾas\

autora \awˈto.ɾa\ féminin (pour un homme, on dit : autor)

  1. Autrice, celle qui est à l’origine.
    • Eva fué la autora del pecado ; María, la autora del mérito. — (Tratado de la Virgen Santísma, Editorial Católica, 1956, page 581)
      Ève fut l’autrice du péché, Marie l’autrice du mérite.
  2. (Littérature) Autrice.

Références modifier

Galicien modifier

Étymologie modifier

Dérivé de autor, avec le suffixe -a.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
autora
\Prononciation ?\
autoras
\Prononciation ?\

autora \Prononciation ?\ féminin (pour un homme, on dit : autor)

  1. (Littérature) Autrice.

Occitan modifier

Étymologie modifier

Dérivé de autor, avec le suffixe -a.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
autora
\awˈtuɾo̞\
autoras
\awˈtuɾo̞s\

autora (graphie normalisée) \awˈtuɾo̞\ féminin (pour un homme, on dit : autor)

  1. (Littérature) Autrice.

Prononciation modifier

  • France (Béarn) : écouter « autora [awˈtuɾo] »

Références modifier

Portugais modifier

Étymologie modifier

Dérivé de autor, avec le suffixe -a.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
autora
\ɐwˈto.ɾɐ\
autoras
\ɐwˈto.ɾɐʃ\

autora \aw.tˈo.ɾɐ\ (Lisbonne) \aw.tˈo.ɾə\ (São Paulo) féminin (pour un homme, on dit : autor)

  1. (Littérature) Autrice.

Prononciation modifier

Références modifier

Tchèque modifier

Forme de nom commun modifier

autora \aʊ̯tɔra\

  1. Génitif singulier de autor.
  2. Accusatif singulier de autor.