az
Conventions internationales modifier
Symbole modifier
az invariable
Français modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
az \az\ féminin
- Première lettre de l’alphabet glagolitique, Ⰰ.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Traductions modifier
Anagrammes modifier
Azéri modifier
Étymologie modifier
Autre alphabet ou système d’écriture modifier
Adjectif modifier
az \ɑz\
- Peu de.
Antonymes modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Nominatif | az |
azlar |
Accusatif | azı |
azları |
Génitif | azın |
azların |
Datif | aza |
azlara |
Locatif | azda |
azlarda |
Ablatif | azdan |
azlardan |
az \ɑz\ (voir les formes possessives)
Prononciation modifier
- Suède : écouter « az [Prononciation ?] »
- Bakou (Azerbaïdjan) : écouter « az [Prononciation ?] » (débutant)
Références modifier
Italien modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
Invariable |
---|
az |
az \Prononciation ?\ féminin
- Az.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Anagrammes modifier
Breton modifier
Étymologie modifier
Forme de pronom personnel modifier
az \as\
- Te : pronom personnel contracté formé de la particule verbale a et du pronom personnel ’z.
- Me az kar hag az karo, Agnez ! — (Loeiz ar Flocʼh, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, page 29)
- Je t’aime et je t’aimerai, Agnes !
- « Ehan keit ha ma kavi mat, » eme al leon ; « evidon-me a zo diskuizh a-walcʼh, ha bremaik pa stagin ganit, me az lazho evel ur vuzhugenn. » — (Amable-Emmanuel Troude et Gabriel Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, page 144)
- Repose-toi tant que tu le trouveras bon, dit le lion ; quant à moi je suis suffisamment défatigué, et tout-à-l’heure, quand je vais te tomber dessus, je te tuerai comme un ver de terre.
- Me az kar hag az karo, Agnez ! — (Loeiz ar Flocʼh, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, page 29)
- Sert à former les formes conjuguées de en devout/kaout (avoir) à la deuxième personne du singulier.
- Après d’ : ancienne orthographe de da’z.
- Ha bremañ, en em werzhet ecʼh eus d’an diaoul, hag a erruio d’az kerc’hat pa garo. — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh-cʼhoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 94)
- Et maintenant, tu t’es vendu au diable, et il viendra te chercher quand il voudra.
- Ha bremañ, en em werzhet ecʼh eus d’an diaoul, hag a erruio d’az kerc’hat pa garo. — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh-cʼhoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 94)
Notes modifier
- Mutation par durcissement après az.
Dérivés modifier
Forme d’adjectif possessif modifier
az \as\
- Après d’ : ancienne orthographe de da’z.
- Tost d’az preur-kaër Arzul ha d’az cʼhoar da vevañ…! — (Charles Gwennou, Santez Trifina hag ar Roue Arzur, Montroulez, 1899, page 56)
- Pres de ton beau-frère Arthur et de ta sœur pour vivre.. !
- Tost d’az preur-kaër Arzul ha d’az cʼhoar da vevañ…! — (Charles Gwennou, Santez Trifina hag ar Roue Arzur, Montroulez, 1899, page 56)
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Racine inventée arbitrairement[1].
Conjonction modifier
az \az\
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « az [az] »
Anagrammes modifier
Références modifier
- « az », dans Kotapedia
Tatare modifier
Étymologie modifier
- → voir аз.
Adverbe modifier
- Écriture en caractères latins de аз.
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.