Voir aussi : banquier

Occitan modifier

Étymologie modifier

Dérivé de banca, avec le suffixe -ièr.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
banquièr
\baŋˈkjɛ\
banquièrs
\baŋˈkjɛs\

banquièr \baŋˈkjɛ\ masculin (pour une femme, on dit : banquièra)

  1. (Banque) Banquier, personne qui fait le commerce de banque.
    • Lo manlèu èra l’afar d’un banquièr anamita mandat exprès de Cantho. — (Ferran Delèris, Memòris, 2002)
      L’emprunt était l’affaire d’un banquier annamite envoyé exprés de Cantho.

Prononciation modifier

Références modifier