Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

beef \Prononciation ?\

  1. Trembler.

Prononciation modifier

Anglais modifier

Étymologie modifier

De l’ancien français buef ou boef (« bœuf »).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
beef
\biːf\
beefs
\biːfs\
 
Some beef

beef \biːf\ (pluriel : beefs ou beeves (Rare))

  1. (Cuisine) Viande de Bœuf.
  2. (Archaïsme) (Désuet) Terme générique pour désigner un bœuf, une vache.

Verbe modifier

Temps Forme
Infinitif to beef
\biːf\
Présent simple,
3e pers. sing.
beefs
\biːfs\
Prétérit beefed
\biːft\
Participe passé beefed
\biːft\
Participe présent beefing
\biːf.ɪŋ\
voir conjugaison anglaise

beef \biːf\

  1. Se plaindre.
  2. (Argot) Péter, flatuler.

Dérivés modifier

Adjectif modifier

beef \biːf\

  1. Qui contient de la viande de bœuf.

Prononciation modifier

  • (Royaume-Uni) : écouter « beef [biːf] »

Néerlandais modifier

Forme de verbe modifier

beef \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de beven.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 54,5 % des Flamands,
  • 80,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]