Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin carnationem, accusatif de carnatio.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
carnacion
\kaɾnaˈsju\
carnacions
\kaɾnaˈsjus\

carnacion \kaɾnaˈsju\ (graphie normalisée) féminin

  1. Carnation, teint.
    • Lor carnacion èra tan jauna coma un mojòl. — (Sèrgi Viaule, La venjança de N'isarn Cassanha, 2013 [1])
      Leur teint était aussi jaune qu’un jaune d’œuf.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Références modifier