Étymologie

modifier
Du latin carnalitatem, accusatif de carnalitas.

Nom commun

modifier

carnalitat féminin

  1. Chair.

Références

modifier
  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
 

Étymologie

modifier
Du latin carnalitatem, accusatif de carnalitas.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
carnalitat
\Prononciation ?\
carnalitats
\Prononciation ?\

carnalitat [Prononciation ?] féminin

  1. Caractère de ce qui est charnel.

Références

modifier
 

Étymologie

modifier
Du latin carnalitatem, accusatif de carnalitas.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
carnalitat
\kaɾnaliˈtat\
carnalitats
\kaɾnaliˈtat͡s\

carnalitat \kaɾnaliˈtat\ (graphie normalisée) féminin

  1. Appétit charnel, liens de la chair, sensualité.

Prononciation

modifier

Références

modifier