conilh
Occitan modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
conilh \kuˈnil\ |
conilhs \kuˈnils\ |
conilh [kuˈnil] (graphie normalisée) masculin
Variantes dialectales modifier
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- France (Béarn) : écouter « conilh [Prononciation ?] »
Références modifier
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français selon les parlers languedociens, Institut d’Estudis Occitans, 1997 ISBN 2-85910-069-5
- Andrieu Faure, Assai de diccionari francés-aupenc d’òc, 2009 → Consulter en ligne
- Miquèu Grosclaude, Gilabèrt Nariòo, Patric Guilhemjoan, Dictionnaire Français / Occitan (gascon), Per Noste, 2007
- Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010, ISBN 978-2-9523897-6-4
- Nicolau Rei-Bèthvéder, Dictionnaire français-occitan (gascon toulousain) : Dictionnaire de la langue parlée en Nord Comminges, Fezensaguet, Lomagne, Muretain, Savès & Pays toulousain ; Gers - Haute Garonne - Tarn-et-Garonne, Institut d’Estudis Occitans [Institut d’études occitanes], Toulouse, 2004 ISBN 2-85910-338-4 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2