Étymologie

modifier
Du latin declarativus.

Adjectif

modifier

declaratiu masculin (féminin : declarativa)

  1. Déclaratif.

Références

modifier
  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
 

Étymologie

modifier
Du latin declarativus.

Adjectif

modifier
Nombre Singulier Pluriel
Masculin declaratiu
[dəkləɾəˈtiw]
declaratius
[dəkləɾəˈtiws]
Féminin declarativa
[dəkləɾəˈtiβə]
declaratives
[dəkləɾəˈtiβəs]

declaratiu

  1. Déclaratif.

Prononciation

modifier
 

Étymologie

modifier
Du latin declarativus.

Adjectif

modifier
Nombre Singulier Pluriel
Masculin declaratiu
\deklaɾaˈtiw\
declaratius
\deklaɾaˈtiws\
Féminin declarativa
\deklaɾaˈti.βo̞\
declarativas
\deklaɾaˈti.βo̞s\

declaratiu [deklaɾaˈtiw] (graphie normalisée)

  1. Déclaratif.

Prononciation

modifier

Références

modifier