Voir aussi : demòni

Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin daemonium.

Nom commun modifier

demoni masculin

  1. Démon.

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Finnois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif demoni demonit
Génitif demonin demonien
demoneiden
demoneitten
Partitif demonia demoneita
Accusatif demoni[1]
demonin[2]
demonit
Inessif demonissa demoneissa
Illatif demoninin demoneihin
Élatif demonista demoneista
Adessif demonilla demoneilla
Allatif demonille demoneille
Ablatif demonilta demoneilta
Essif demonina demoneina
Translatif demoniksi demoneiksi
Abessif demonitta demoneitta
Instructif demonein
Comitatif demoneine[3]
Distributif demoneittain
Prolatif demoneitse

demoni \ˈde.mo.ni\

  1. Démon.

Synonymes modifier

Italien modifier

Forme de nom commun 1 modifier

Singulier Pluriel
demone
\ˈdɛ.mo.ne\
demoni
\ˈdɛ.mo.ni\

demoni \ˈdɛ.mo.ni\ masculin

  1. Pluriel de demone.

Forme de nom commun 2 modifier

Singulier Pluriel
demonio
\de.ˈmɔ.njo\
demoni
\de.ˈmɔ.ni\

demoni \de.ˈmɔ.ni\ masculin

  1. Pluriel de demonio.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Slovène modifier

Forme de nom commun modifier

demoni \Prononciation ?\ masculin animé

  1. Nominatif pluriel de demon.
  2. Instrumental pluriel de demon.